Na początku należy wyjaśnić, że wstępna konsultacja umożliwia poznanie sytuacji życiowej klienta. Pozwala jednocześnie na rozpoznanie przyczyn problemów. Przede wszystkim jest to czas na nawiązanie kontaktu i zbudowanie zaufania. Czasem do zebrania wszystkich niezbędnych informacji potrzebuje więcej niż jednego spotkania. Dlatego należy ustalić czy problem ma podłoże indywidualne. Czy jest raczej wynikiem trudnej sytuacji w związku, miejscu pracy lub rodzinie? Jaka forma pomocy jest wskazana w prezentowanej sytuacji: porada, psychoterapia, wsparcie krótkoterminowe czy interwencja kryzysowa? Często wstępnie można już określić najskuteczniejsze metody pomocy. Może to być koncentracja na rozwijaniu emocjonalnej, poznawczej czy społecznej części doświadczeń osoby. Często jednorazowa konsultacja odpowiednio ukierunkowuje klienta i mobilizuje jego zasoby. Pozwalając na dalsze samodzielne radzenie sobie z trudnościami. Warto zaznaczyć, że prawdopodobnie już po pierszym spotkaniu uzyskasz pomoc w postaci obniżenia napięcia.
Prowadzę również diagnozę w obszarach osobowości, funkcji poznawczych, zaburzeń emocjonalnych. Diagnoza, przede wszystkim, jest procesem, umożliwiającym uzyskanie całościowego obrazu danej osoby i jego funkcjonowanie w życiu codziennym. Realizuje ją opierając się standaryzowanych testach psychologicznych oraz wywiadu diagnostycznego. Proces ten trwa od 2 do 4 spotkań w zależności od celu badania.
Jest to pomoc, której celem jest przywrócenie równowagi emocjonalnej. Z pewnością zapobiega też dalszemu pogłębianiu problemów życiowych. Istotnie pomaga w zmniejszeniu poczucia bezradności, złagodzenie cierpienia, zebranie sił psychofizycznych. Poszukiwane są też zasoby, które pomogą stawić czoło sytuacji. Skierowana jest głownie do osób, które są kryzysie w następstwie np. śmierci bliskiej osoby, wypadku samochodowym, napaści, przemocy, nagłym zwolnieniu z pracy czy odejściu partnera.
Powinniśmy zdawać sobie sprawę, że utrata lub nagłe wydarzenia traumatyczne może wpłynąć na funkcjonowanie całej rodziny. Ważnym aspektem jest fakt, że najczęściej wszyscy członkowie systemu przeżywają traumy w trochę inny sposób. W związku z tym, potrzebują wsparcia i zrozumienia. Interwencje systemowe mogą pomóc w otwartym wyrażeniu potrzeb, punktów widzenia oraz emocji poszczególnych członków rodziny. Pozwala to uniknąć poczucia osamotnienia, izolacji oraz jawnych i ukrytych konfliktów i napięć w rodzinie. Ułatwia też adaptacyjne dostosowanie się do strat. Reasumując, terapeuta dba o to aby wszyscy uczestnicy mogli otwarcie i bez nadmiernego napięcia i lęku mówić o problemach, emocjach i potrzebach.